- attrĭbūtus
- attrĭbūtus, a, um part. passé de attribuo. [st2]1 [-] assigné, attribué. [st2]2 [-] attaché à, qui dépend de. [st2]3 [-] alloué, affecté à.
Dictionarium latinogallicum. 1552.
Dictionarium latinogallicum. 1552.
attribute — {{11}}attribute (n.) quality ascribed to someone, late 14c., from L. attributum anything attributed, neut. of attributus (see ATTRIBUTE (Cf. attribute) (v.)). Distinguished from the verb by pronunciation. {{12}}attribute (v.) late 14c., assign,… … Etymology dictionary
Attribute — At*trib ute ([a^]t tr[i^]*b[=u]t), v. t. [imp. & p. p. {Attributed}; p. pr. & vb. n. {Attributing}.] [L. attributus, p. p. of attribuere; ad + tribuere to bestow. See {Tribute}.] To ascribe; to consider (something) as due or appropriate (to); to… … The Collaborative International Dictionary of English
Attributed — Attribute At*trib ute ([a^]t tr[i^]*b[=u]t), v. t. [imp. & p. p. {Attributed}; p. pr. & vb. n. {Attributing}.] [L. attributus, p. p. of attribuere; ad + tribuere to bestow. See {Tribute}.] To ascribe; to consider (something) as due or appropriate … The Collaborative International Dictionary of English
Attributing — Attribute At*trib ute ([a^]t tr[i^]*b[=u]t), v. t. [imp. & p. p. {Attributed}; p. pr. & vb. n. {Attributing}.] [L. attributus, p. p. of attribuere; ad + tribuere to bestow. See {Tribute}.] To ascribe; to consider (something) as due or appropriate … The Collaborative International Dictionary of English
attribute — I. noun Etymology: Middle English, from Latin attributus, past participle of attribuere to attribute, from ad + tribuere to bestow more at tribute Date: 14th century 1. an inherent characteristic; also an accidental quality 2. an object closely… … New Collegiate Dictionary
АТРИБУТ — [лат. attributum приданное] 1) филос. неотъемлемое, существенное свойство объекта (напр., движение а. материи); 2) лингв. то же, что определение; 3) существенный признак, постоянное свойство чего л., неотъемлемая принадлежность предмета. Словарь… … Словарь иностранных слов русского языка
attribute — attributable, adj. attributer, attributor, n. v. /euh trib yooht/; n. /a treuh byooht /, v., attributed, attributing, n. v.t. 1. to regard as resulting from a specified cause; consider as caused by something indicated (usually fol. by to): She… … Universalium
AQUILA — I. AQUILA apud Sugerium de Administrat. sua c. 32. Aquilam vero in medio chori ammirantium tactu frequenti deaur atam, reaurari fecimus, aliosque recentioris aevi Sctiptores, lectrum est seu analogium in modum aquilae alas expansas habentis… … Hofmann J. Lexicon universale
ASPHODELI Prata — apud Poetas, quid denotârint, aperit Gregorius Nazianzenus Orat. fun. in Basilium M. de Minoe et Rhadamantho loquens, Quos, ait, Graeci asphodeli pratis et campis censuêre dignos Elysus, quum in opinionem, quemadmodum et nos, Paradisi devenissent … Hofmann J. Lexicon universale
BELSA — recentioribus Belsia, inter Ligerim Aurelianosve et Stampas iacens, 15. leucas patere dicitur. Vulgo la Beausse. Eius meminit Fortunatus Presbyter de vita B. Germani c. 51. Regio est arida et squalida, utpote paucissimis fluviis irrigata. Unde… … Hofmann J. Lexicon universale
CURA — mascul. pro Curatore. Treb. Pollio in Claudio, c. 14. Venatores duos, Carpentarium unum. Curam Praetorii unum. Quemadmodum enim in aulis Imperatorum et militia Palatina fuit, qui e re dicebatur Cura Palatii, quod omnium fabricarum Principis curam … Hofmann J. Lexicon universale